کد مطلب:180045 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:314
بهره برداری امام سجاد از نهضت عاشورا
امام سجاد علیه السلام پس از ماجرای عاشورا، برای بیداری مردم و رسوا نمودن یزیدیان و حاكمان جبار بنی امیه، بهره برداری بسیار نمود. از هر فرصتی به افشاگری پرداخت. و خاطره ی شورانگیز كربلا و نهضت امام حسین علیه السلام را زنده نمود، و از آن به عنوان یك حربه ی نیرومند تبلیغاتی برضد رژیمهای باطل استفاده كرد. در آن هنگام كه نام امام حسین علیه السلام قدغن بود و مزدوران بنی امیه از حسین علیه السلام بدگویی
[ صفحه 56]
می كردند، امام سجاد همواره از آن حضرت یاد می كرد تا آنجا كه دستور داده بود در نگین انگشترش چنین نوشته بودند:
خزی و شقی قاتل الحسین بن علی:
«رسوا و بدبخت شد قاتل حسین بن علی علیه السلام» [1] .
در فرازی از تاریخ می خوانیم؛ روزی امام سجاد علیه السلام در مدینه عبور می كرد، شنید شخصی می گوید:
انا رجل عریب فارحمونی:
«من مرد غریبی هستم، به من رحم كنید.»
امام سجاد علیه السلام به او متوجه شد و فرمود: «هرگاه برای تو تقدیر شده باشد كه در اینجا از دنیا بروی، آیا جنازه ات را روی زمین وامی گذارند؟»
مرد غریب با تعجب گفت: «الله اكبر!! چگونه جنازه ام را دفن نمی كنند، با اینكه من مسلمان هستم و جنازه ام در برابر چشم امت مسلمان است؟»
امام سجاد علیه السلام منقلب شده و به یاد پدر گریست و فرمود:
وا اسفا علیك یا ابتاه! تبقی ثلاثة ایام بلا دفن و انت ابن بنت رسول الله صلی الله علیه و آله:
«وامصیبت! چقدر مایه ی تأسف است ای پدرم! (حسین علیه السلام،) كه جنازه ات سه روز بدون دفن، روی خاك زمین باقی ماند، با اینكه تو پسر دختر رسول خدا صلی الله علیه و آله هستی!» [2] .
[ صفحه 57]
نیز روایت شده: روزی آن حضرت در بازار مدینه عبور می كرد؛ دید قصابی گوسفندی را می كشاند تا آن را در كشتارگاه، ذبح نماید. به او فرمود: آیا این گوسفند را آب داده ای؟ قصاب پاسخ داد: ما قصابها تا آب به گوسفند ندهیم، او را ذبح نمی كنیم.
امام سجاد علیه السلام گریه كرد، و با صدای بلند و گریان گفت:
والهفاه! علیك یا اباعبدالله، الشاة لا تذبح حتی تسقی الماء و انت ابن رسول الله تذبح عطشاناً:
«ای داد و بی داد! بر مصائب تو ای اباعبدالله! گوسفند بدون نوشاندن آب ذبح نشود ولی با اینكه تو پسر رسول خدا صلی الله علیه و آله بودی با لب تشنه سر از بدنت جدا كردند.» [3] .
امام صادق علیه السلام فرمود: امام سجاد علیه السلام تا آخر عمر برای پدرش گریست و در این مدت، روزها را روزه داشت و هنگام افطار وقتی غذا نزدش می آوردند و می گفتند: «بفرمایید میل كنید»، آن حضرت اشك می ریخت و می فرمود:
قتل ابن رسول الله جائعاً، قتل ابن رسول الله عطشاناً:
«حسین علیه السلام فرزند رسول خدا صلی الله علیه و آله، گرسنه و تشنه كشته شد.» [4] .
به راستی راز این كار چیست كه امام سجاد علیه السلام دستور می دهد در نگین انگشترش آن جمله ی طولانی (مذكور) را حك كنند و بنویسند. امام سجاد علیه السلام می خواست ماجرای كربلا و نهضت امام حسین علیه السلام
[ صفحه 58]
تجدید شود و هرگز فراموش نگردد، بلكه همواره مطرح گردد و مردم با بهره برداری سیاسی و فرهنگی از نهضت عظیم خونین سید شهیدان، به پا خیزند و بر مقاومت خود در برابر طاغوتیان، بیفزایند.
[ صفحه 56]
می كردند، امام سجاد همواره از آن حضرت یاد می كرد تا آنجا كه دستور داده بود در نگین انگشترش چنین نوشته بودند:
خزی و شقی قاتل الحسین بن علی:
«رسوا و بدبخت شد قاتل حسین بن علی علیه السلام» [1] .
در فرازی از تاریخ می خوانیم؛ روزی امام سجاد علیه السلام در مدینه عبور می كرد، شنید شخصی می گوید:
انا رجل عریب فارحمونی:
«من مرد غریبی هستم، به من رحم كنید.»
امام سجاد علیه السلام به او متوجه شد و فرمود: «هرگاه برای تو تقدیر شده باشد كه در اینجا از دنیا بروی، آیا جنازه ات را روی زمین وامی گذارند؟»
مرد غریب با تعجب گفت: «الله اكبر!! چگونه جنازه ام را دفن نمی كنند، با اینكه من مسلمان هستم و جنازه ام در برابر چشم امت مسلمان است؟»
امام سجاد علیه السلام منقلب شده و به یاد پدر گریست و فرمود:
وا اسفا علیك یا ابتاه! تبقی ثلاثة ایام بلا دفن و انت ابن بنت رسول الله صلی الله علیه و آله:
«وامصیبت! چقدر مایه ی تأسف است ای پدرم! (حسین علیه السلام،) كه جنازه ات سه روز بدون دفن، روی خاك زمین باقی ماند، با اینكه تو پسر دختر رسول خدا صلی الله علیه و آله هستی!» [2] .
[ صفحه 57]
نیز روایت شده: روزی آن حضرت در بازار مدینه عبور می كرد؛ دید قصابی گوسفندی را می كشاند تا آن را در كشتارگاه، ذبح نماید. به او فرمود: آیا این گوسفند را آب داده ای؟ قصاب پاسخ داد: ما قصابها تا آب به گوسفند ندهیم، او را ذبح نمی كنیم.
امام سجاد علیه السلام گریه كرد، و با صدای بلند و گریان گفت:
والهفاه! علیك یا اباعبدالله، الشاة لا تذبح حتی تسقی الماء و انت ابن رسول الله تذبح عطشاناً:
«ای داد و بی داد! بر مصائب تو ای اباعبدالله! گوسفند بدون نوشاندن آب ذبح نشود ولی با اینكه تو پسر رسول خدا صلی الله علیه و آله بودی با لب تشنه سر از بدنت جدا كردند.» [3] .
امام صادق علیه السلام فرمود: امام سجاد علیه السلام تا آخر عمر برای پدرش گریست و در این مدت، روزها را روزه داشت و هنگام افطار وقتی غذا نزدش می آوردند و می گفتند: «بفرمایید میل كنید»، آن حضرت اشك می ریخت و می فرمود:
قتل ابن رسول الله جائعاً، قتل ابن رسول الله عطشاناً:
«حسین علیه السلام فرزند رسول خدا صلی الله علیه و آله، گرسنه و تشنه كشته شد.» [4] .
به راستی راز این كار چیست كه امام سجاد علیه السلام دستور می دهد در نگین انگشترش آن جمله ی طولانی (مذكور) را حك كنند و بنویسند. امام سجاد علیه السلام می خواست ماجرای كربلا و نهضت امام حسین علیه السلام
[ صفحه 58]
تجدید شود و هرگز فراموش نگردد، بلكه همواره مطرح گردد و مردم با بهره برداری سیاسی و فرهنگی از نهضت عظیم خونین سید شهیدان، به پا خیزند و بر مقاومت خود در برابر طاغوتیان، بیفزایند.
[1] فروع كافي، ج 6، ص 474 - اعيان الشيعه، ج 1، ص 629.
[2] مأساة الحسين، تأليف الخطيب شيخ عبدالوهاب، ص 152.
[3] همان مدرك.
[4] لهوف سيد بن طاووس، ص 209.